woensdag 20 maart 2013

Gastblogpost - Passie voor postcrossing (deel 1)

In deze blogpost het woord aan Danien. Danien is een enthousiaste 'postcrosser'. Postcrossing is een initiatief van de portugese Paulo Magalhaes. Het begon bij zijn gedachte dat hij te weinig leuke post kreeg en het groeide uit tot een groot uitwisselingsproject met bijna 285.000 gebruikers uit 208 verschillende landen.

Vandaag is het 333 dagen geleden dat ik begon met postcrossing. Een paar jaar geleden vertelde een vriendin mij erover. Wat later kreeg ik van haar een kaartje waarop allemaal namen stonden: een zogenaamd ‘meetingkaartje’. Erg leuk om zulke post te krijgen. De kaart belandde  in mijn kaartenhart, waar ik allerlei leuke en bijzondere dingen in bewaar. Bijvoorbeeld het geboortekaartje van mijn nichtje en leuke foto's.

Postcrossing?
Nadat ik het kaartje van haar had gekregen begon ik me er wat meer voor te interesseren en vroeg ik haar de oren van het hoofd over wat postcrossing allemaal inhoudt! Toch heeft het nog even geduurd voor ik over de streep was. Elke keer als we elkaar zagen hadden we het er wel even over, want dan had ze bijvoorbeeld weer een leuke meeting gehad. Op een avond (333 dagen geleden dus) zagen we elkaar in onze ‘stamkroeg’ en hadden we het er weer over. Ze zei: “Ah joh, je meld je gewoon aan!” Ter plekke maakten we daar aan de bar een profiel aan op de Postcrossing site. De volgende dag ben ik maar eens gaan rondsnuffelen op deze site en ben ik mijn profiel verder gaan aanvullen. Toen de stoute schoenen aangetrokken en de eerste adressen aangevraagd. Ik mocht een kaartje sturen naar Finland en één naar Amerika! Die maandag dus meteen op zoek naar ansichtkaarten. Het werden twee kaarten van mijn woonplaats Zwolle.

Hurray!
Nu was het grote wachten begonnen...  Wanneer krijg ik mijn eerste ‘Hurray’? Een ‘Hurray’ is het mailtje dat je krijgt als je kaart is aangekomen en vaak zit er een bedankje bij van de ontvanger. Gelukkig voor mij kwam mijn eerste kaart al na 5 dagen aan! Dit was mijn eerste Hurray:

Hello-hei!
Thank you very much for your nice postcard I received today! Thanks!
Spring greetings (+13*C sunny) from
Finland!
Best wishes!
M.
Parainen
Finland


Omdat mijn kaart aangekomen was, gaat mijn adres in de molen en krijgt iemand mijn adres om mij een kaart te sturen. Het wachten 'deel 2' was begonnen. Dat betekent: in de gaten houden of de postbode er al aan komt en dan naar de brievenbus sprinten of er een kaartje in ligt. En 10.000 keer in mijn mailbox kijken of er nog een 'hurray' is zodat ik weer een kaartje mag sturen! Gelukkig duurde dit ook niet erg lang en na 4 dagen lag mijn eerste kaart in de brievenbus. Het was een kaart van een kop koffie uit oekraine.

Het hek van de dam
Nadat ik dus de eerste 2 kaarten verstuurd had en mijn eerste ‘hurray’ en eerste kaart ontvangen had was het hek van de dam. Wat is het leuk om post te krijgen! Vooral omdat je niet weet waar het vandaan komt! Je mag in het begin 5 adressen opvragen om een kaart heen te sturen. Als je er een bepaalt aantal verstuurd hebt, mag je telkens 1 kaart meer versturen. Inmiddels zit ik op 132 verzonden kaarten, 134 ontvangen kaarten en mag ik 11 kaarten onderweg hebben. Mijn verzonden kaarten hebben 465,515 km gereisd en mijn ontvangen kaarten hebben 342,030 km gereisd.

Nog steeds wacht ik met smart op de postbode en kijk ik met plezier in mijn mailbox. Toen ik eenmaal enthousiast was ben ik verder gaan kijken om nog meer met deze hobby bezig te zijn. Hoe ik dit doe, vertel ik jullie in een volgende blogpost!

2 opmerkingen:

  1. Wat een leuke gastblog Danien. En een leuke hobby.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jee, wat een ongelooflijk leuk idee! Een soort "kettingbrief meets snailmail" idee krijg ik erbij, gaaf :-)

    Warme groet,
    Edith

    BeantwoordenVerwijderen